آورده اند که عیسی مسیح(ع)با جمعی یاران از راهی می گذشت.سگی مرده یافت. پرسید:چه می بینید؟
یکی گفت:مرداری متعفن که فضا را آلوده کرده است.
دیگری گفت: صورتی کریه با چشمانی که از حدقه بیرون زده است.
سومی افزود:وانبوهی از مگسان و حشرات موذی که از او می خورند.
عیسی با رنجش خاطر گفت:آنچه دیدید همه زشتی بود و هیچیک از شما نگفتید چه دندان ها ی زیبایی دارد!

عیسی(ع) روح خداست و روح خدایی ازساحت زیبایی می آیدو و جز زیبایی نمی بیندپس ایشان تنهانکته زیبایی آن مردار را دید در حالیکه ارواح تحت سلطه شیطان فقط زشتی ها را می بینند.

هر که با بدان نشیند،اگر طریقت ایشان را هم نگیرد،به طریقت ایشان متهم گردد.
                                                                                                 «امام صادق(ع)»
مردی که کوه را از میان برداشت،کسی بود که شروع به برداشتن سنگریزه کرد.
                                                                                                 «مثل چینی»

بزرگترین خوشبختی،آرامش فکر است.
                                              «بودا»
انسان مانند رودخانه است،هرچه عمیقتر باشد آرامتر و متواضع تر است.
                                                                                          «منتسکیو»
امید دارویی ست که شفا نمی دهد،اما درد را قابل تحمل میکند.
                                                                               «م-آشار»